नागरिकको सडकमा देखिएको आक्रोसको बेलैमा सम्बोधन गर्नु उचित

राज्यसत्ता सञ्चालन गर्न नेपालका राजनीतिक दलहरु पूर्ण रुपमा असफल भएपछि राजसंस्था स्थापनाको एक सूत्रीय माग राखी यतिबेला मुलुकैभरि आम सर्वसाधारण नागरिक सडकमा उत्रिएका छन् । देशको प्रमुख सहरहरुसँगै सर्वत्र नागरिकहरु सडकमा उत्रिएर वर्तमान राज्य व्यवस्थाविरुद्ध आक्रोस जे जसरी पोख्दैछन् त्यसलाई वर्तमान शासकहरुले नजर अन्दाज नगरेको वेश । समय छँदै बुद्धिमत्तापूर्वक नागरिकको आक्रोसलाई उचित सम्बोधन गर्नैपर्छ । तिनै नागरिकहरुले आजका कथित शासकहरुलाई सत्तामा पु¥याएका हुन् भने आज तिनै नागरिक सडकमा विरोध गर्दैछन् । नागरिक शक्तिको अगाडि बडे–बडे शासकहरुको समेत दुर्दान्त अन्त्य भएको छ । हुन त नेपालमा दलीय शासकहरुमा के भ्रम छ भने हामी नै शासक हौ, हाम्रो विकल्प अरु केही हुन सक्दैन । यो भ्रमबाट उनीहरुले बाहिर निस्कनै पर्छ । आज तेस्रो पुस्ताका व्यक्तिहरु जो सामान्य हिडडुल गर्न पनि अरुको सहयोगको आवश्यकता पर्दछ, उनीहरुले शासन गरिरहेका छन् । नेपाली नागरिकले विकल्प नहुँदा यिनीहरुलाई नै पटक–पटक मत दिए । जसलाई उनीहरुले आÏनो लोकप्रियताको कडी सम्झिए ।
विगतमा भएको ०६२÷०६३ को आन्दोलनको मर्म विपरीत वर्तमान शासकहरुको अहंमताले मुलुकमा थेग्नै नसकिने संघीयता, राजसंस्थाको वहिर्गमन भएको हो । त्यसबेला सडकमा संघीयताको नारा लागेको थिएन, राजसंस्था उन्मुलनको नारा लगेको थिएन न कि हिन्दु अधिराज्यका विरुद्धमा नारा लागेको थियो । बाह्य आर्थिक प्रलोभन प्रभावका कारण दुरदर्शी विहीन यहाँका राजनैतिक दलहरुले यी कदम उठाए । सधै अरुसँग मागेर, सार्वभौमसत्ता बन्दकी राखेर, ऋण लिएर संघीयता धान्न नसकिने प्रमाणित भइसकेको छ । त्यसै अमेरिकी राष्ट्रपति डोनाल्ड ट्रम्पले नेपालको संघीयतालाई फ्रड या धोका भनेका होइनन् । आज सधै सत्ताको तर निरन्तर चाट्दै आएका र चाटिरहेकाहरु राजतन्त्रका विरुद्धमा विषबमन गरिरहेका छन् । कहिले राजालाई कोठाभित्र बसेर चुनाव लडेर शासन गर्न चुनौति दिन्छन् । सञ्चारको इतिहासमा राजाले चुनाव लडेको कही नभएको सामान्य ज्ञान समेत यिनीहरुमा देखिएन । अर्कोथरिको रुवाबासी छ एकपटक वहिर्गमन भएका राजसंस्था पुन ः स्थापना हुन सक्दैन । त्यसो भए विगतमा विघटन भएको संसद पुनस्थापना भएको इतिहास कहीँ छैन । यिनीहरुकै आग्रहमा
राजाले संसद पुनस्र्थापना गरिदिएको हैन ? बेलायत, कम्पोडियामा पुन ः राजसंस्था स्थापना भएको यिनीहरुलाई हेक्का छैन ? जे होस् मुलुकको वर्तमान कहालीलाग्दो परिस्थितिमा नागरिकको आशा र भरोसा राजसंस्थामै देखिएको छ । यो मुलुकको अस्तित्व रक्षा गर्न पनि राजसंस्था आवश्यक छ । मुलुकको विकास र समृद्धिका लागि पनि राजसंस्था आवश्यक छ । यी यावत वास्तविकता बुझेरै नागरिक सडकमा ओलिएका हुन् । सडकमा ओर्लिएका नागरिकलाई कमजोर सम्झने भुल वर्तमान सत्ता उन्मादमा रमाएकाहरुले बेलैमा बुझे राम्रो । अन्यथा सानो झिजोले मुढा जलाउँछ भन्ने उखान चरितार्थ हुन समय लाग्ने छैन । आज राजा ज्ञानेन्द्रको एउटा वक्तव्यले यिनका मुटुमा ढ्यांग्रो ठोकिएको छ, यिनीहरु विचलित भएका छन् । सर्वत्र
राजाको वापसीको नारा लागिरहेको, सर्वत्र स्वागत गरिएको छ । किन दलका नेताहरु राजाधानी छाडेर बाहिर निस्कन सक्दैनन् ? किन उनीहरुमाथि ढुंगामुढा भइरहेको छ ?